Maliq Bushati lindi në Shkodër më 8 shkurt 1880. Prejardhja e tij është nga familja e njohur të Bushatlinjëve të Shkodrës.
Ai kreu shkollën “Ruzhdije” në Shkodër ndërsa studimet e larta i kreu në “Robert College” në vitin 1910.
Bëri pjesë në Komitetin shqiptar të Stambollit. Është një nga themeluesit e Lidhja Kombëtare në Shkodër. Drejtoi gazetën Populli në Shkodër në vitin 1919.
Gjatë viteve të Luftës I Botërore u bë anëtar i Këshillit Bashkiak të Shkodrës dhe shef i degës së Shëndetsisë në Bashki.
U zgjodh deputet në periudhat 1921-1923 dhe në vitet 1925-1937.
Bushati u bë ministër i Punëve të Brendshme në 1939-1941 dhe kryeministër në 1943.
Më 15 shkurt 1946 Maliq Bushati (66 vjeç) ekzekutohet nga një skuadër pushkatimi tek Kodra e Priftit, në Tiranë.
Trupi i tij u hodh në një varr pa emër. Bushati u arrestua nga forcat komuniste më 1946 në Shkodër. Një ditë më parë, më 14 shkurt 1946, Maliqi ishte dënuar me vdekje nga një gjykatë e posaçme, së bashku me Lef Nosin dhe Anton Harapin nën akuzat për bashkëpunim me pushtuesin.
Urrejtja ndaj mbretit Zog bëri që në prill 1939, Bushati të shprehej në favor të pushtimit italian, dhe shërbeu më pas si ministër i Brendshëm në qeverinë e Shefqet Vërlacit (një tjetër kundërshtar i Zogut).
Në një shkim të gazetës Standard (para pak kohësh), u botua rrëfimi i ish-sigurimit të Shtetit Koli Çobo i cili ishte i pranishëm në momentin e pushkatimit.
‘Kur pyeta Pater Anton Arapin se cila ishte kërkesa e tij e fundit, ai mu përgjigj: Dua një prift.
Atëherë unë i thashë që prifti për tu rrëfyer para vdekjes jam vetëm unë kështu që po deshe rrefeu.
Maliq Bushati më la amanet që të merrnin një napolon floriri që ia kishte borxh një personi dhe tia jepnin atë një personi tjetër që kishte ngelur borxhli.
Ndërsa kur pyeta Lef Nosin ai si gjithnjë tepër serioz duke hedhur sytë nga tre gropat ku do të varroseshin pas pushkatimit ma ktheu: Cila është gropa ime nga këto dhe hajde jepini fund e mos na lodhni shumë me budallallëqe.’-shkruhej në gazetë.
