Një njeri që pretendon se kishte i vd.ekur për 15 minuta pas një aks.identi shkoues në det, tregon në një dokumentar se çka pa ai.
Njerëzit që besojnë në jetën e përtejme thonë që pjesët esenciale të një identiteti të individit, fryma e vetëdijes, vazhdon pas vde.kjes së trupit.
Disa njerëz që kanë qenë afër të qenit të vde.kur, thonë për atë se si jeta mund të jetë në të vërtet pas vde.kjes.
David Bennet një inxhinier, thotë që ai pa një pjesë të vogël të asaj se si mund të duket jeta pas vde.kjes.
Bennet detajazoi pretendimet e tij për një dokumentar të Morgan Freeman.
“Në 1983, pranë bregdetit të Kalifornisë, ishte një stuhi që zgjoi batica deri në 20 metra. Papritmas unë rashë nga një shkëmb, pastaj një person ra përmbi mua, në këtë mënyrë u katapultova direkt në det të hapur.”
Bennet më pas tregon për momentin ku ai ishte fizikisht i vd.ekur.
“Ju mund të mbani frymën vetëm për një kohë të caktuar. Kur vjen puna për të lëshuar frymën, dhe ju lëshoheni, e ndjeni ujin e kripur që po ju futet nga goja. Është një mënyrë e dhu.nshme për të vde.kur. Kisha humbur fare vetëdijen për trupin tim dhe oqeanin në këtë pikë”, shtoi ai.
Por gjithsesi ishte një moment qartësie për të cilin Bennet tregon që e dinte se ai do shpëtonte.
“Më pas, ishte miliona fragmente të dritës në ngjyra të ndryshme. Ato po silleshin në sytë e mi dhe në një mënyrë e dija që unë isha larg trupit tim. Teksa unë u afrova drejt masës së dritës, pashë vetën që isha në një vend me të cilin ndjeva lidhje më të fortë se gjithçka që kisha ndjerë më parë. Më pas grimcat e dritës më folën duke më thënë që nuk ishte koha ime. Duhet të kthehesh, ke ende një qëllim”, tregon Bennet për përvojën e tij shumë drithëruese.
“Tani po shikoja trupin tim ndërkohë që po kthehesha përsëri brenda tij. Valët tjera më goditën trupin drejt një varke, që më liroi mushkëritë e mija dhe papritmas isha i gjallë përsëri”, shtoi në fund Bennet.
Ky tregim vjen në një kohë pasi që një shkencëtarë pretendoi se ka jetë pas vde.kjes.
San Parnia zbuloi gjatë të njëjtit dokumentar se si ai studioi më shumë se 10 raste të të mbijetuarve të infarktit në zemër.
”Është me rëndësi të kuptoni që kur një person është duke vd.ekur ai kthehet në një kufo.më. Qelizave brenda trupit të njeriut iu duhen më shumë orë për të vde.kurse sa trupi vetë. Pra mjekët përdorin këtë kohë që të kthejnë një person në jetë. Sot ne në shkencë e konsiderojmë vetëdijen shpirtërore si të qenë, andaj ne mund ta testojmë teorinë në mënyrë shkencore”, thotë Parnia.
