I fejuari im nuk ka shumë para, asnjëri nga ne nuk ka. Ne mezi ia dilnim për të paguar faturat dhe të mjaftoheshim me ushqim.
Por pas dy vitesh njohjeje dhe takimesh vendosëm të mos prisnim më.
Pra, nuk ia dolëm. Unë nuk e kisha mendjen fare te unazat, vetëm desha të martohesha me të dashurin tim, por ai nuk dëgjonte.
Ai harxhoi mjaftueshëm para për të blerë dy unaza. Argjend i pastër për të qenë më saktë.
Kjo është ajo që qëndron në gishtin tim të unazës dhe unë jam kaq e dashuruar me të.
Ndërsa ne ishim duke blerë unazat e mia megjithatë …
Një tjetër zonjë që po punonte atje, zonja që po na shiste neve. Ajo tha, “E besoni apo jo, disa njerëz i marrin këto si unaza fejese? Sa patetike”.
Kur ajo tha këtë unë pashë fytyrën e burrit tim që u zverdh.
Ai edhe më parë ndihej keq, sepse ai nuk mund të përballonte setin e dendur … Kjo më preku zemrën time dhe më vinte ta mbuloja fytyrën.
Ai tashmë u ndie si një dështim, duke më pyetur vazhdimisht … “Je e sigurt se do të jesh e lumtur me këto? A je e sigurt se kjo është në rregull?”
Ai ishte aq i mërzitur dhe kishte idenë se nëse nuk më bënte mjaftueshëm të lumtur mua pandehte se nuk do dëshiroja të martohesha me të … për shkak se unazat e mia nuk kushtonin mjaft para ose nuk ishin mjaft të paraqitshme.
Arieli adoleshent do të kishte kërkuar të reja.
Arieli i matur tha, “Nuk është unaza që ka rëndësi, është dashuria që shtyn në blerjen e një gjëje që ka rëndësi”.
Unë do të isha martuar me këtë njeri, edhe nëse do të më kishte blerë një pako çamçakizi 25 centësh.
Deri këtu kanë mbërritur punët e botës sot saqë të mendojnë se mënyra e vetme që një njeri me të vërtetë ta dojë një grua …
Është nëse ai blen 3000 $ + bizhuteri dhe bën një dekret publik të dashurisë së tij me unazën e ndritshme?
Sigurisht janë të këndshme, sigurisht që ndjenja është e mrekullueshme dhe nuk po përpiqem të zvogëloj ndonjë nga përvojat tuaja, por nga erdhi e gjithë kjo?
Burri im ishte aq i frikësuar për mua se unë nuk do ta doja atë, sepse ai nuk mund të përballonte një copë bizhuterie.
Ai kishte frikë se dashuria që kam për të do të ishte e zbehtë, sepse ai nuk mund të përballonte martesën që kisha kërkuar.
Bota e ka bërë këtë kështu dhe është kaq e trishtë.
Por këtu unë jam megjithatë, e martuar, me një unazë prej 130$ në gishtin tim, me dashurinë e jetës sime në krah, dhe më e lumtur nga ç’mund ta imagjinoja ndonjëherë.
