Mes atyre që e vuajtën përmendim martirët Lazër Shantoja, Ndre Zadeja, Daniel Dajani, Gjon Shllaku, Mark Çuni etj.
Vrasja e klerikëve ishte vetëm fillimi i një kalvari të gjatë për popullin shqiptar.
Me fillimin e revolucionit kulturor, diktatura jo vetëm vrau meshtarët, intelektualët, por dhunoi e shkatërroi objektet e kultit që bartnin edhe histori veç kultit, shfarosi artin,
rrënoi gjuhën liturgjike – atë të Pal Engjëllit e Gjon Buzukut dhe këputi fijet e lidhura me Europën.
Pos këtyre, kjo video paraqet shembullin ma të keq: si bëhej propagandë antifetare e pashembullt, duke
mashtruar opinion publik, e duke i vesh klerit histori të pavërteta, siç është rasti i “fshehjes së armëve te Fretnit”, çka tashma dihet se qe inskenim i sigurimit. Meshtarët që deri atëherë,
kishin edukuar brezat me mësmdhënie e art, tani, i tregoheshin popullit sipas interesit të diktaturës.
Kjo qe fryma me të cilët u rritën për disa dekada të rinjtë tanë, kështu u rrënue ndërgjegja e tyre dhe u mbrujtën me të pavërteta.
Vlen me i thirrë kujtesës jo vetëm mos me harru, por edhe me i refuzu mentalitete të tilla përreth nesh e arrogancën që na e kujton atë.
Quo vadis Shqipëri?
