Vjehrra m’thoshte “Bija ime behu e fort nuk te ka len vetem ke dhe nje femije qe te ka nevoj”, por nuk e degjoja… – Kam qene ne nje mosh te re kur kam taku djalin e endreva te mija. Ishte dashuri ne shiqim te par si per mua si per at.
U njoftuam permes shoqeris sone. Na shkonte muhabeti shume mire , kishim shume gjera te perbashketa. Kaluan nje vit kur me propozoj te jemi se bashku ne nje lidhje.
U beme bashk dhe ishim nje çift shume I lumtur. Ishim si ne ender kur ishim pran njeri tjetrit nuk dojsha me u perfundu ajo ender kur! Kaluam nje kohe bashk dhe vendosem me ba nje hap shume te madh ne jeten tone te martohemi dhe te behem nje familje. Familjen e kisha qe te degjonin dhe te kuptonin. E pranuan qe te vendosimin per martes.
U martuam dhe dashuria jone ishte si ne diten e pare. Mbas nje kohe mbeta shtatzan. Oh zot e mbaj mend si te ishte ajo dit sot, çfar gezimi kishim ne dy qe po beheshim prinder, na u shtua dashuria dhe me shume! E priteshim hastret beben tone.
Koha kalonte dhe e kishim femiun tone pran ishte si nje engjull I vogel djali jone aj ishte nje gezim I madh per ne . Kaluan thuajse tri vite morem nje lajm te keq kishte nderuar jete babai burrit. E kam dashur shume si babain tim e kisha familjen e burrit si familje time me dojshin dhe e dojsha shume. Shkuam ne atdhe te gjithe ishim te merzitur.
Mbas thuaja dy jave burri ka dal me vllaun e vet qe ka qene pak ma i vjeter se aj dhe dy kusheri e nje shok i shkolles qe ka qene se kishte nevoj pak mbas at merzije per babain e vet qe te qetesonte koken pakes. E mbaj mend ato momente kur kemi qene se bashku me motrat e ti dhe me vjehrren dhe do gra te familjes te ti kur shkonte aj tek djali e puthte dhe e perqafonte shume me shiqonte mua dhe u afrova pran ti e pyesa se çfar ke? Me thoshte hiq asgje e dashura ime me thoshte sesa krenar qe ndihet qe me ka mua pran qe dashuria jone nuk esht ndryshuar aspak per te qe gjdo maltretuje e zemres se ti shtohet dashuria shume e me shume.
Me puthte ne ball dhe me buzeqeshi e embla ime me thoshte une ju buzeqesha dhe e thosha qe e dua shume e perqafova dhe me perqafonte me plot dashuri aj ishte bota per mua nuk kam fjale se si te pershkuar kete . Por prap e kisha nje ndien jo te mire nje frik mbrenda vetes qe diçka nuk shkonte me te . E puthte nenen e vet dhe motrat . Dhe dul. Nuk kaluan as nje ore kur degjuam qe kishin pasuar aksindent dhe qe gjendeni ne Spital. Mu dok qe u shemb bota . Shkuam ne spital ku gjindeshin ishin ne gjendje te rend 3 persona dhe dy te vd ekur.
Kur degjova qe me kishte vd ekur burri me ka rend te liget. Kur u kfjella kisha pran vjehrren dhe kunatat e thoshta me thuajni qe kjo esht nje ender e qe nuk ishte e vertet, ato qanin dhe nuk me flisnin qava dhe bertisja dua ta shof nuk esht e mundur qe ka vd ekur , nuk doja qe ta besoja qe jeta ime me heret me thoshte fjale te embela dhe qe perqafimi i ti ishte i fundit . Kur e kam pa ne at gjendje e lutesha zotin qe te ishte kjo nje ender qe te me zgjonin nga kjo tmerr. Eja bija ime behu e fort nuk te ka len vetem ke dhe nje femije qe te ka nevoj na ke dhe ne nuk je vetem me thoshte vjehrra. Nuk e di se si ta pershkruar at moment te tme rrshem. At nate nuk kam bere gjume ne sy rrisha afer djalit aj me shiqonte dhe thoshte ndonjeher babi nuk e perballojsha lotet dhe e perqafova shume . Nuk mundesha te shkoja ne va rrim te dashuris sime nuk isha e sigurt per veten kush e din se qka do te kisha bere ne ato momente..
Kisha dhe familjen time qe me dhanin kurajo ato momente. Ditet pas vdekjes se ti ishte per mua fer nuk flisja me askend rrisha shumicen e kohes ne dhomen time. Kam tentuar dhe te ja merja vetes shpirtin nuk e perballoja dot me por gjdo her mua kujtua femiu im ,nuk deshiroja qe te rritet jetim dhe pa nene . U mundojsha te behesha e forte per te .
Kaluan ditet e netet mpas vde kjes te dashuris sime kur nje nat qe esht e veçant per mua u zgjova prej zerit te embel te femiut tim sa bukur qeshte si nje engjull u afrova afer shtratit femiut dhe e shifja se si qeshte engjulli im kur pa prit thoshte babi disa here ne at moment nuk e perbalojsha lotet sepse ka qene kohe e gjat qe nuk e kam degjuar duke thirrur babi por ne ate moment ndihsha nje ngrohtesi pran meje qe nuk e kam ndjej as me par e mora femiun ne krahe te mija e perqafova dhe shkova ne shtrat me kishte zen gjumi me te pran meje, dhe nuk mundem ta shqaroj ate nat ndihesha si e mbrojtun si me pas dike ne ato momente pran qe me jepte nje qetesi ne shpirt. Kaluan shume vite tasht djali mu rrit dhe shume i ngjan te atit me butesine e te folurit ma rikthen buzeqeshjen ma shuan dhimbjen shpesh her qe e kam ne shpirt.
